Επισκεπτες
Δευτέρα 14 Ιουνίου 2010
Οι πρωτες υλες για την παραγωγη μπυρας.
4:53 π.μ. | Αναρτήθηκε από
Ανώνυμος |
Επεξεργασία ανάρτησης
Οι πρώτες ύλες για την παραγωγή μπίρας είναι:
1. Κριθάρι (γερμ. Gerste, αγγλ. barley): δίστιχο κριθάρι καλής βλαστικότητος (=αποδοτική βυνοποίηση), φτωχό σε πρωτείνες, αλλά πλούσιο σε άμυλο (που θα ζυμωθεί τελικά προς αιθανόλη). Μαζί με το κριθάρι (σε μερικά είδη αντ΄ αυτού) χρησιμοποιούνται ενίοτε και άλλα δημητριακά, όπως το σιτάρι, η βρώμη και η σίκαλη.
2. Λυκίσκος (γερμ. Hopfen, αγγλ. hop): Χρησιμοποιούνται μόνο τα θηλυκά άνθη του φυτού. Περιέχουν ρητίνες "λουπουλίνης", που μετασχηματίζονται κατά το βρασμό σε αρωματικές και γευστικές ουσίες, στις οποίες οφείλεται η ευχάριστη πικράδα της μπίρας. Επίσης περιέχει ταννίνες και οργανικά οξέα που αποτελούν φυσικό συντηρητικό.
3. Ζύμη (γερμ. Hefe, αγγλ. yeast): Τα διάφορα είδη ζυμομυκήτων, που χρησιμοποιούνται ως μαγιά της μπύρας, αναλαμβάνουν την αλκοολική ζύμωση του βυνοσακχάρου προς αιθανόλη. Καλλιεργούνται σε καθαρά στελέχη από τις ζυθοποιίες και έχουν ξεχωριστές ιδιότητες. Διακρίνουμε αδρά τις αφροζύμες, που μαζεύονται στην επιφάνεια, και τις βυθοζύμες, που καθιζάνουν στις βαθύτερες στιβάδες του ζυθογλεύκους ("μούστου") -η διάκριση αυτή έχει σημασία για το είδος του τελικού προϊόντος.
4. Νερό: μαλακό (χαμηλής περιεκτικότητος σε άλατα) πόσιμο νερό. Διακρίνουμε το νερό διαβροχής κατά τη βυνοποίηση (απομακρύνεται στη συνέχεια) και το νερό του ζυθογλεύκους που χρησιμοποιείται στο βρασμό και τη ζύμωση (περιέρχεται στο τελικό προϊόν).
1. Κριθάρι (γερμ. Gerste, αγγλ. barley): δίστιχο κριθάρι καλής βλαστικότητος (=αποδοτική βυνοποίηση), φτωχό σε πρωτείνες, αλλά πλούσιο σε άμυλο (που θα ζυμωθεί τελικά προς αιθανόλη). Μαζί με το κριθάρι (σε μερικά είδη αντ΄ αυτού) χρησιμοποιούνται ενίοτε και άλλα δημητριακά, όπως το σιτάρι, η βρώμη και η σίκαλη.
2. Λυκίσκος (γερμ. Hopfen, αγγλ. hop): Χρησιμοποιούνται μόνο τα θηλυκά άνθη του φυτού. Περιέχουν ρητίνες "λουπουλίνης", που μετασχηματίζονται κατά το βρασμό σε αρωματικές και γευστικές ουσίες, στις οποίες οφείλεται η ευχάριστη πικράδα της μπίρας. Επίσης περιέχει ταννίνες και οργανικά οξέα που αποτελούν φυσικό συντηρητικό.
3. Ζύμη (γερμ. Hefe, αγγλ. yeast): Τα διάφορα είδη ζυμομυκήτων, που χρησιμοποιούνται ως μαγιά της μπύρας, αναλαμβάνουν την αλκοολική ζύμωση του βυνοσακχάρου προς αιθανόλη. Καλλιεργούνται σε καθαρά στελέχη από τις ζυθοποιίες και έχουν ξεχωριστές ιδιότητες. Διακρίνουμε αδρά τις αφροζύμες, που μαζεύονται στην επιφάνεια, και τις βυθοζύμες, που καθιζάνουν στις βαθύτερες στιβάδες του ζυθογλεύκους ("μούστου") -η διάκριση αυτή έχει σημασία για το είδος του τελικού προϊόντος.
4. Νερό: μαλακό (χαμηλής περιεκτικότητος σε άλατα) πόσιμο νερό. Διακρίνουμε το νερό διαβροχής κατά τη βυνοποίηση (απομακρύνεται στη συνέχεια) και το νερό του ζυθογλεύκους που χρησιμοποιείται στο βρασμό και τη ζύμωση (περιέρχεται στο τελικό προϊόν).
Αναγνώστες
Αρχειο
-
▼
2010
(42)
- ► Σεπτεμβρίου (1)
-
▼
Ιουνίου
(27)
- Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΜΠΥΡΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.
- Η τέχνη της ζυθοποιίας.
- Η χρήση του λυκίσκου αναβίωσε στη Γερμανία το μεσα...
- Οι αρχαίοι Έλληνες γνώρισαν τη μπυρα.
- Ιστορικα, η παρασκευη της μπυρας..
- Ετυμολογικα, η λεξη μπυρα.
- ΑΦΡΟΖΥΜΕΣ ,ΒΥΘΟΖΥΜΕΣ ,ΚΑΙ ΜΕΤΑΖΥΜΩΣΗ (ΩΡΙΜΑΝΣΗ)
- Η συγχρονη διαδικασια της παρασκευης μπυρας.
- Οι πρωτες υλες για την παραγωγη μπυρας.
- Muenchner/Munich
- Golden Ale
- Oatmeal stout.
- Kristallweizen
- India Pale Ale
- Hefeweizen
- Malt Liquor
- Kellerbier.
- Faro.
- Starkbier.
- Tripel.
- Trappiste.
- Steinbier.
- Koelsch
- Lambic
- Dry Beer.
- Chili-beer.Lager
- Lager